Reconquista

De Reconquista is een historische periode van bijna 800 jaar waarin de christelijke koninkrijken van het Iberisch schiereiland de moslimgebieden van Al-Andalus heroverden, van het begin van de 8e eeuw tot het einde van de 15e eeuw.

De Reconquista is een cruciale periode in de geschiedenis van het Iberisch schiereiland, die begint in 711 met de mosliminvasie en eindigt in 1492 met de verovering van Granada door de Katholieke Koningen, Ferdinand II van Aragon en Isabella I van Castilië. Dit lange heroveringsproces werd gekenmerkt door onderbroken conflicten, verschuivende allianties en periodes van relatieve co-existentie tussen christenen, moslims en joden.

De Reconquista begon met de overwinning van de christelijke troepen in de Slag bij Covadonga in 722, die wordt beschouwd als het eerste belangrijke succes tegen de moslimindringers. In de loop der eeuwen breidden de noordelijke christelijke koninkrijken van het schiereiland, zoals het Koninkrijk León, Castilië, Aragon en het graafschap Barcelona, hun territoria geleidelijk uit naar het zuiden.

Tijdens deze periode ontstonden belangrijke historische figuren zoals El Cid, die de christelijke weerstand tegen de moslimheerschappij symboliseerden. De Reconquista culmineerde in 1492 met de val van Granada, het laatste moslimkoninkrijk, wat het einde markeerde van bijna 800 jaar van moslimaanwezigheid in Spanje.

De Reconquista had diepgaande gevolgen voor de politieke, sociale en culturele structuur van het Iberisch schiereiland. Het leidde tot de consolidatie van de christelijke koninkrijken en de eenwording van Spanje onder de katholieke kroon. De effecten van de Reconquista waren ook voelbaar buiten de grenzen van Spanje en beïnvloedden de Portugese Reconquista en de Europese expansie naar de Nieuwe Wereld.