nirvana

Nirvana is een centraal concept in het boeddhisme dat verwijst naar de ultieme staat van bevrijding en innerlijke vrede bereikt door het uitdoven van verlangen en lijden.

In de boeddhistische context is nirvana de ultieme staat van spirituele bevrijding waarbij een individu wordt bevrijd van de cyclus van wedergeboorte (samsara) en het lijden dat gepaard gaat met voorwaardelijk bestaan. Nirvana bereiken betekent het uitdoven van alle verlangens, gehechtheden en onwetendheid, die volgens de leer van de Boeddha de oorzaken van lijden zijn. Nirvana wordt beschreven als een staat van vrede, sereniteit en absolute vrijheid, vrij van alle vormen van lijden en mentale verstoringen. In tegenstelling tot eenvoudigweg ophouden te bestaan, vertegenwoordigt nirvana de volledige realisatie van wijsheid en mededogen. Er zijn verschillende interpretaties van nirvana in de diverse boeddhistische scholen. In het Theravada wordt het voornamelijk gezien als het uitdoven van mentale kwellingen, terwijl het in het Mahayana vaak wordt geassocieerd met de Boeddha-natuur die in alle wezens aanwezig is. Parinirvana, of "finale nirvana," wordt bereikt bij de dood van een volledig ontwaakte Boeddha of arhat en markeert de complete en definitieve bevrijding van samsara.