dharma

Term Definitie
dharma

Dharma is een centraal concept in de Indiase religies, dat de kosmische orde, ethische plichten en morele principes vertegenwoordigt die het individuele en collectieve leven begeleiden.

De term "dharma" komt uit het Sanskriet en betekent "ondersteuning" of "handhaving." Het is een fundamenteel concept in Indiase religies zoals het hindoeïsme, boeddhisme, jaïnisme en sikhisme. Dharma omvat verschillende betekenissen, waaronder kosmische orde, religieuze plichten, morele principes en universele wetten.

In het hindoeïsme wordt dharma gezien als de verzameling plichten en verantwoordelijkheden die specifiek zijn voor elk individu, afhankelijk van hun kaste, leeftijd en levenssituatie. Het leidt ethische acties en sociaal gedrag, en zorgt voor harmonie en balans in de samenleving. Epische verhalen zoals de Mahabharata en de Ramayana beschrijven vaak dharmische dilemma's en conflicten, waarbij het belang van het volgen van je dharma om de kosmische orde te handhaven wordt benadrukt.

In het boeddhisme verwijst dharma naar de leer van de Boeddha, die het pad naar verlichting en het beëindigen van lijden toont. Het omvat de Vier Nobele Waarheden en het Edele Achtvoudige Pad, die beoefenaars leiden in hun zoektocht naar bevrijding.

Voor het jaïnisme omvat dharma principes van geweldloosheid (ahimsa), waarheid (satya), niet-stelen (asteya), kuisheid (brahmacharya) en niet-gehechtheid (aparigraha), die essentieel zijn voor spirituele vooruitgang.

In al deze tradities vertegenwoordigt dharma een reeks regels en gedragingen die de balans en harmonie van het universum handhaven, en individuen richting een deugdzaam en ethisch leven leiden.